الخميس، 30 يوليو 2009
الاثنين، 27 يوليو 2009
ندى ثاقب : التصوير بيغيرلى مودى
ندى ثاقب بنوته تعشق التصوير، بدأت عملها كصحفية ولكن سرعان ما أختطفتها كاميرا التصوير الى عالم حولها الى هاوية بدرجة محترفة ، تستطيع أن تضيف الى الصورة لسان ينطق بما لم يسطره القلم .
وكان هذا حوارى معها..
أمتى بدأت هواية التصوير عندك وأزاى أكتشفتيها؟
فى الأول مكنتش هواية، أنا بدأت بالكتابة فى مجلة كلمتنا و teenstuff وأنا عندى 13 سنة بعد ما أساتذتى فى المدرسة وقتها قالولى أن فى مجلة بيكتبها شباب صغير، بصراحه فى الأول شفت أن الموضوع صعب لأنى معنديش واسطة، لكن بعتلهم موضوعات وردت عليه مديرة التحرير وقتها هاجر عماد، وبدأت أكتب معاهم.
أزاى الموضوع أتحول للتصوير بعد كده، ومين أول واحد شاورلك على الموهبة دى؟
مصطفى فتحى مدير التحرير السابق لمجلة كلمتنا، وقتها كنت فى ثانوى ولسه مفكرتش هدخل كلية أيه، وبعدين شفت أن فنون تطبيقية هى أكتر كلية ممكن أنجح فيها، وبعد ما قدمت فى أمتحان القدرات ونجحت مكنتش لسه محدده القسم اللى هتخصص فيه، فى الفترة دى قعدت مع مصطفى فتحى ونصحنى بأنى أزود موهبتى فى الكتابة بالتصوير كمان، لأنى من وجهة نظره أكتر حد هيبقى حاسس بالموضوع اللى بكتبه، وأكتر حد هيبقى عارف عايز يقول أيه بالصورة، وهتبقى الصورة بتعبر عن الكلام مش مجرد صورة ملزوقه وخلاص.
تفتكرى الموهبة مش كفاية ولازم الدراسة؟ يعنى لو أنا هاوية مطلعش النتيجة اللى بيطلعها حد دارس التصوير؟
أكيد وبدافع عن مبدأى جدااا، للأسف دلوقتى كل الناس بتصور، عموما الدراسة بتضيف للموهبة كتير لأن الدراسة بتفتح مجالات كتير بتوسع عين المصور، فى النهاية أنا وأى حد تانى هاوى الأداة اللى فى أدينا واحدة وهى الكاميرا، لكن أنا فاهمه أساسيات التصوير، وكمان الدراسة بتضيف شئ مهم جدااا وهى أنك بتقدرى تقييمى الشغل وتنقديه.
ليه دايما بنلاقى أن عدد المصورات الصحفيات قليل بالنسبة للمصورين الرجال؟
البنت بيبقى عندها مشكلة كبيرة فى المكان اللى بتشتغل فية لأنهم بيبقوا شايفين دايما أنها أكيد هتنشغل فى وقت معين بالأرتباط والجواز وهيبقى عندها حياة تانية هتعطلها.
يعنى مثلا كان فى دكتور عندى فى الكلية من وأنا فى سنة أولى كان بيقولى أنتى بتدرسى تصوير ليه أنتى فى النهاية هتتجوزى وتقعدى فى البيت، وكان بيفرق بينا وبين الولاد بطريقة ملحوظة، الدكتور ده كنت دايما بقولوه أنا هقعد فى فى الكلية دى 5 سنين بدرس وده يكفينى، فسيبنى أعمل اللى أنا بحبه.
طاب وليه متقوليش أن البنات مش بيقدموا مادة جيدة فى شغلهم زى الرجال ؟
بالعكس فى بنات بيقدموا أنتاج أحسن بكتير، بس فى الحدود اللى تخلينى أنا والشغل راضيين، يعنى مثلا هعمل الشغل المطلوب منى بس مافيش مانع أروح بدرى.
أيه أكتر صورة صورتيها حاسه أنها أفضل ما عندك؟
أولا أنا موصلتش لسه لمرحلة أنى أبقى طلعت أحسن ما عندى لكن ممكن يكون فى صورة قريبه لقلبى، يعنى مثلا كان فى صورة أخدتها فى حفلة فرقة وسط البلد، وكنت وقتها مركزه على صور الجمهور، وكان فى جروب ولاد كانوا شايلين ولد وبيحدفوه فى الهوا فى اللحظه دى لقطت الصوره وهو طاير فى الهوا وباين فى النص الفرقة وراهم.
فى وقت بتحسى أنك مش قادرة تصورى؟
بالعكس التصوير أكتر حاجة بتخرجنى من أى مود غريب، بس فى ساعات ببقى عايزه أروح حفلة مثلا عشان أستمتع مع أهلى وأصحابى وبس، فى مرة كنت بعمل مشروع تبع الكلية وكنت بصور التنورة كل يوم سبت و أربعاء، لدرجة أن جه وقت قلت لأ أنا عايزه أروح أتفرج بس، ولما أتفرجت لقيت أن فى جانب تانى أنا مستمتعتش بيه بعيد عن التصوير.
أمتى ممكن نشوف معرض لصور ندى ثاقب؟
أتمنى يبقى فى معرض بأسمى، وأن شاء الله يتحقق قريب.
فى النهاية .. كلمينا عن تجربتك فى online girls fashion
وأيه الفرق بين شغل الصحافة والشغل التسويقى فى ال website
أكيد أنا حابه الشغل الصحفى أكتر، لأن كل مرة بنزل event مختلف بناس مختلفة ، وده بيدينى مساحة أنى أبتكر أكتر، لكن شغلى فى ال website قعدت فترة أتأقلم عليه لحد ما بدأت أظبط تقريبا زاوية كاميرا واحدة فى كل مرة يعنى بنزل أطبق اللى ذاكرته وخلاص.
وكان هذا حوارى معها..
أمتى بدأت هواية التصوير عندك وأزاى أكتشفتيها؟
فى الأول مكنتش هواية، أنا بدأت بالكتابة فى مجلة كلمتنا و teenstuff وأنا عندى 13 سنة بعد ما أساتذتى فى المدرسة وقتها قالولى أن فى مجلة بيكتبها شباب صغير، بصراحه فى الأول شفت أن الموضوع صعب لأنى معنديش واسطة، لكن بعتلهم موضوعات وردت عليه مديرة التحرير وقتها هاجر عماد، وبدأت أكتب معاهم.
أزاى الموضوع أتحول للتصوير بعد كده، ومين أول واحد شاورلك على الموهبة دى؟
مصطفى فتحى مدير التحرير السابق لمجلة كلمتنا، وقتها كنت فى ثانوى ولسه مفكرتش هدخل كلية أيه، وبعدين شفت أن فنون تطبيقية هى أكتر كلية ممكن أنجح فيها، وبعد ما قدمت فى أمتحان القدرات ونجحت مكنتش لسه محدده القسم اللى هتخصص فيه، فى الفترة دى قعدت مع مصطفى فتحى ونصحنى بأنى أزود موهبتى فى الكتابة بالتصوير كمان، لأنى من وجهة نظره أكتر حد هيبقى حاسس بالموضوع اللى بكتبه، وأكتر حد هيبقى عارف عايز يقول أيه بالصورة، وهتبقى الصورة بتعبر عن الكلام مش مجرد صورة ملزوقه وخلاص.
تفتكرى الموهبة مش كفاية ولازم الدراسة؟ يعنى لو أنا هاوية مطلعش النتيجة اللى بيطلعها حد دارس التصوير؟
أكيد وبدافع عن مبدأى جدااا، للأسف دلوقتى كل الناس بتصور، عموما الدراسة بتضيف للموهبة كتير لأن الدراسة بتفتح مجالات كتير بتوسع عين المصور، فى النهاية أنا وأى حد تانى هاوى الأداة اللى فى أدينا واحدة وهى الكاميرا، لكن أنا فاهمه أساسيات التصوير، وكمان الدراسة بتضيف شئ مهم جدااا وهى أنك بتقدرى تقييمى الشغل وتنقديه.
ليه دايما بنلاقى أن عدد المصورات الصحفيات قليل بالنسبة للمصورين الرجال؟
البنت بيبقى عندها مشكلة كبيرة فى المكان اللى بتشتغل فية لأنهم بيبقوا شايفين دايما أنها أكيد هتنشغل فى وقت معين بالأرتباط والجواز وهيبقى عندها حياة تانية هتعطلها.
يعنى مثلا كان فى دكتور عندى فى الكلية من وأنا فى سنة أولى كان بيقولى أنتى بتدرسى تصوير ليه أنتى فى النهاية هتتجوزى وتقعدى فى البيت، وكان بيفرق بينا وبين الولاد بطريقة ملحوظة، الدكتور ده كنت دايما بقولوه أنا هقعد فى فى الكلية دى 5 سنين بدرس وده يكفينى، فسيبنى أعمل اللى أنا بحبه.
طاب وليه متقوليش أن البنات مش بيقدموا مادة جيدة فى شغلهم زى الرجال ؟
بالعكس فى بنات بيقدموا أنتاج أحسن بكتير، بس فى الحدود اللى تخلينى أنا والشغل راضيين، يعنى مثلا هعمل الشغل المطلوب منى بس مافيش مانع أروح بدرى.
أيه أكتر صورة صورتيها حاسه أنها أفضل ما عندك؟
أولا أنا موصلتش لسه لمرحلة أنى أبقى طلعت أحسن ما عندى لكن ممكن يكون فى صورة قريبه لقلبى، يعنى مثلا كان فى صورة أخدتها فى حفلة فرقة وسط البلد، وكنت وقتها مركزه على صور الجمهور، وكان فى جروب ولاد كانوا شايلين ولد وبيحدفوه فى الهوا فى اللحظه دى لقطت الصوره وهو طاير فى الهوا وباين فى النص الفرقة وراهم.
فى وقت بتحسى أنك مش قادرة تصورى؟
بالعكس التصوير أكتر حاجة بتخرجنى من أى مود غريب، بس فى ساعات ببقى عايزه أروح حفلة مثلا عشان أستمتع مع أهلى وأصحابى وبس، فى مرة كنت بعمل مشروع تبع الكلية وكنت بصور التنورة كل يوم سبت و أربعاء، لدرجة أن جه وقت قلت لأ أنا عايزه أروح أتفرج بس، ولما أتفرجت لقيت أن فى جانب تانى أنا مستمتعتش بيه بعيد عن التصوير.
أمتى ممكن نشوف معرض لصور ندى ثاقب؟
أتمنى يبقى فى معرض بأسمى، وأن شاء الله يتحقق قريب.
فى النهاية .. كلمينا عن تجربتك فى online girls fashion
وأيه الفرق بين شغل الصحافة والشغل التسويقى فى ال website
أكيد أنا حابه الشغل الصحفى أكتر، لأن كل مرة بنزل event مختلف بناس مختلفة ، وده بيدينى مساحة أنى أبتكر أكتر، لكن شغلى فى ال website قعدت فترة أتأقلم عليه لحد ما بدأت أظبط تقريبا زاوية كاميرا واحدة فى كل مرة يعنى بنزل أطبق اللى ذاكرته وخلاص.
الجمعة، 24 يوليو 2009
الخميس، 9 يوليو 2009
الثلاثاء، 7 يوليو 2009
السبت، 4 يوليو 2009
Bel3kss
لما شفت الأغنية دى وسمعتها أول مرة لفتت أنتباهى وفضلت مبحلقه فى التليفزيون وكلى أذان صاغية عايزة أعرف أخرها، وكمان عايزة أتأكد أنها عجبتنى، أصل فكرة أن أغنية تعجبنى اليومين دول بقت فكرة نادرة وغير واردة أصلا فى زحمة الأغانى الكتير اللى ملهاش لازمه وشبه بعضها، ولقيت أن سر الأغنية دى فى أختلافها .. فعلا أغنية مختلفه ومدهشه ... أيوه مدهشه أنا قاصدة الكلمه عشان هى فعلا أدهشتنى وفكرتنى بأغانى زمان .. و أستايل التسعينات .. و أغانى سيمون وحميد الشاعرى و هشام عباس.
بس الأكيد أنى حبيتها لأختلافها وبس .. مش لأنها بتوضح الصراع الأبدى بين أدم و حوا ... لالالا صدوقنى مش عشان كده خالص .. بالعكس ... بالعكس ... بالعكس.
الخميس، 2 يوليو 2009
الاشتراك في:
الرسائل (Atom)